Τρεις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, που αφορούν την θεσμοθέτηση του βάσιμου λόγου απόλυσης στο εθνικό μας δίκαιο, την συνυπευθυνότητα μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας ή έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, καθώς και τις αλλαγές στις ημερομηνίες στην περίπτωση της συμφιλιωτικής διαδικασίας, καταργεί με τροπολογία, το υπουργείο Εργασίας.

Και οι τρεις αυτές διατάξεις είχαν θεσπιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ οι εργοδοτικές οργανώσεις αντιδρούσαν σε αυτές.

Βάσει της τροπολογίας, καταργούνται από την έναρξη ισχύος τους και εφεξής, οι διατάξεις α) του νόμου 4554 του 2018 που προβλέπουν την ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων (άρθρο 9 ν. 4554/2018),

β) του νόμου 4611 του 2019 που θεσμοθετούν το βάσιμο λόγο ως σωρευτικό κριτήριο για το έγκυρο της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης εργαζόμενου (άρθρο 48 του ν. 4611/2019) και

γ) επίσης του νόμου 4611 του 2019 για την την αναστολή προθεσμιών κατά τη συμφιλιωτική διαδικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργασιακών διαφορών (άρθρο 58 ν. 4611/2019).

Αιτιολογώντας το... ξήλωμα της διάταξης που ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την τυπική έξοδο της χώρας από το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, τον Αύγουστο το 2018, το υπουργείο Εργασίας αναφέρει χαρακτηριστικά πως “με το άρθρο 9 του Ν. 4554/2018 επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να αντιμετωπιστούν προβλήματα εργασιακών σχέσεων στις κάθε είδους συμβάσεις εξωτερίκευσης υπηρεσιών μιας επιχείρησης προς τρίτους (outsourcing). Η ποικιλία των συμβάσεων αυτών, η πολυπλοκότητα και η δυναμική τους όμως, δεν επιτρέπει τον εντοπισμό αλληλέγγυας ευθύνης μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση υπηρεσίας ή έργου και του παρόχου αυτής με μέσα και προσωπικό που διαθέτει ο πάροχος.

Για το λόγο αυτό, η κυβέρνηση θεωρεί πως η διάταξη πρέπει να καταργηθεί ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός απασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας.

Για την περίπτωση του άρθρου 48 του Ν.4611/2019 που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν την διεξαγωγή των ευρωεκλογών τον Μάιο του τρέχοντος έτους, η νυν κυβέρνηση αναφέρει πως πρέπει να καταργηθεί, γιατί ανατρέπει την ισορροπία της εθνικής νομοθεσίας σε σχέση με την προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση απόλυσης. Επίσης, το υπουργείο Εργασίας εκτιμά πως η σχετική διάταξη αλλά και αυτή του άρθρου 58 που επίσης καταργείται, δεν είναι ευθύγραμμες και συνεπείς με το πνεύμα και το γράμμα του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κυρώθηκε με το Ν. 4359/2016.

Για την κατάργηση του άρθρου 58 του νόμου που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο, τέλος, σύμφωνα με την τροπολογία, η αναστολή της αποσβεστικής προθεσμίας για την άσκηση της προβλεπόμενης από το νόμο αγωγής για ακυρότητα της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, δημιουργεί χρονική αβεβαιότητα και επομένως παράταση της άσκησης του δικαιώματος του εργαζόμενου με αίτημα την ακυρότητα της απόλυσής του, ή την καταβολή ή τη συμπλήρωση της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, γεγονός που οδηγεί σε ανασφάλεια δικαίου.