Οι επιθέσεις στις 14 Σεπτεμβρίου προφανώς διεξήχθησαν με πυραύλους cruise και drones που στόχευσαν στις εγκαταστάσεις της Aramco στο Abqaiq και το Khurais, βγάζοντας εκτός παραγωγής 5,7 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, 5% της παγκόσμιας ημερήσιας παραγωγής, γράφει το Stratfor σε ανάλυση που δημοσιεύει το euro2day.gr.

Αν και οι αντάρτες Χούτι έσπευσαν να αναλάβουν την ευθύνη, οι ΗΠΑ υποστήριξαν ότι οι επιθέσεις δεν προέρχονταν από την Υεμένη και διεξήχθησαν με βοήθεια από το Ιράν. Οι λεπτομέρειες που έγιναν γνωστές μετά τις επιθέσεις φαίνεται πως επιβεβαιώνουν τουλάχιστον το επιχείρημα των ΗΠΑ ότι εκτοξεύθηκαν εκτός της Υεμένης.
Ο υπολογισμός του Ιράν

Αν πράγματι το Ιράν επιτέθηκε απευθείας στη Σαουδική Αραβία, αυτό σηματοδοτεί μια θρασεία κλιμάκωση της προσπάθειάς του να διατηρήσει και να ενισχύσει την πολιτική και στρατιωτική θέση του στη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο. Ταιριάζει επίσης με την προσπάθεια της χώρας να αναζητήσει ανακούφιση από την αυξανόμενη αμερικανική πίεση. Το Ιράν έχει να επιδείξει με μια σειρά από πρόσφατες επιθέσεις τη θέλησή του να σταθεί επιθετικά απέναντι στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, καθώς προσπαθεί να σπάσει τον υφιστάμενο κύκλο ισχυρών κυρώσεων στο πετρέλαιο και οικονομικής πίεσης.

Με τις ΗΠΑ να κατηγορούν το Ιράν, οι πιθανότητες η Ουάσιγκτον ή οι σύμμαχοί της να ανταποδώσουν στρατιωτικά κατά στόχων που συνδέονται με το Ιράν ή την ίδια τη χώρα, έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ώρες μετά την επίθεση ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ έχουν «στοχεύσει και γεμίσει» και περιμένουν την τελική επιβεβαίωση της ιρανικής εμπλοκής, πριν αποφασίσουν πώς θα αντιδράσουν.

Η Τεχεράνη χωρίς αμφιβολία καταλαβαίνει πως επιθέσεις όπως αυτές μπορούν να προκαλέσουν στρατιωτική αντίδραση των ΗΠΑ, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι είναι πρόθυμη να αποδεχτεί αυτό το ρίσκο και μπορεί να υπολογίζει ότι ο Τραμπ δεν θα είναι πρόθυμος να αναλάβει το ρίσκο μιας σοβαρής και υψηλά ζημιογόνας στρατιωτικής αντιπαράθεσης πριν από τις προεδρικές εκλογές το 2020.

Πλάι σε αυτές τις επιθέσεις, οι Ιρανοί επιδιώκουν επίσης να οδηγήσουν σε μια παράλληλη διαπραγμάτευση, κυρίως μέσω των Ευρωπαίων, για να προσφέρουν ένα εναλλακτικό μονοπάτι προς την εκτόνωση, το οποίο θα δεχτούν οι Αμερικανοί.

 

Διαβάστε περισσότερα στο euro2day.gr