Βλέποντας κανείς την ευτυχία στα πρόσωπα του Τζο Μπάιντεν και της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κατά τη διάρκεια της κοινής τους συνέντευξης Τύπου την Παρασκευή το πρωί στις Βρυξέλλες θα μπορούσε να σκεφτεί ότι ανακοινώνουν επιτέλους, το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.

Ομως το θέμα ήταν άλλο. Οι δύο πολιτικοί ανακοίνωναν τη συμφωνία για την προμήθεια της Ευρώπης με επιπλέον 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη, όπως άλλωστε είχε προεξοφληθεί.

Το νούμερο ακούγεται εντυπωσιακό, αν όμως δει κανείς τις σημερινές ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης θα συνειδητοποιήσει, ότι ο μόνος που είχε πραγματικά λόγο να χαρεί ήταν ο Αμερικανός πρόεδρος. Οι ΗΠΑ εξήγαγαν πέρσι συνολικά 22 δισεκατομμύρια κυβικά LNG, συνεπώς επιπλέον 15 δισ. κυβικά δεν είναι καθόλου κακός λογαριασμός. Αλλωστε η Ουάσιγκτον εδώ και μήνες επιδιώκει πιεστικά να αυξήσει τις εξαγωγές του οικολογικά αμφιλεγόμενου (λόγω της σχιστολιθικής διαδικασίας εξόρυξής του) ακριβότερου και πιο δύσχρηστου λόγω της ανάγκης μεταφοράς και επαν-αεριοποίησης του προϊόντος της στην Ευρώπη. Για τους πιο κυνικούς αυτή ήταν μια από τις πολλές αιτίες, που οι ΗΠΑ δεν έκαναν ότι θα μπορούσαν για να αποτρέψουν την βάρβαρη εισβολή του Πούτιν.

Σταγόνα στον ωκεανό;

Για την Ευρώπη όμως η σημασία αυτής της απόφασης είναι πρακτικά μικρή. Ισως λίγο μεγαλύτερη από μια σταγόνα στον ωκεανό. Προκαλεί λοιπόν απορίες ο ενθουσιασμός της κυρίας φον ντερ Λάιεν, η οποία εδώ και μήνες έχει κυριολεκτικά στρατευθεί για να προωθήσει αυτό το σχέδιο, που σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι παραπάνω από ένα πολύ μικρό βηματάκι της ΕΕ στη διαδικασία «ενεργειακής απεξάρτησής της» από την Ρωσία.

Αντιθέτως η ίδια υποστήριξε ότι «η δέσμευση των ΗΠΑ να παράσχουν στην ΕΕ επιπλέον 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG φέτος είναι ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία. Αυτό θα αντικαταστήσει την προμήθεια LNG που λαμβάνουμε επί του παρόντος από τη Ρωσία». Η πρόεδρος της Κομισιόν προσέθεσε ότι «η Ευρώπη θα εργαστεί για να εξασφαλίσει σταθερή ζήτηση για επιπλέον LNG των ΗΠΑ τουλάχιστον έως το 2030. Στοχεύουμε σε περίπου 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως». Ακόμα ένας λόγος για να χαμογελά πλατιά ο Αμερικανός πρόεδρος και οι «αρμόδιες» εταιρίες της πατρίδας του που βλέπουν τις μετοχές τους να… ίπτανται.

Τι λένε όμως τα νούμερα

Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση ο ψύχραιμος αναλυτής του ΒBC σχολίαζε όλα τα παραπάνω επικαλούμενος τα νούμερα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά. Η Ευρώπη τον περασμένο χρόνο συνολικά χρειάστηκε περίπου 500 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Από αυτά τα 380 ήταν φυσικό αέριο μέσω αγωγών. Από αυτά τα 168 ήρθαν με αγωγούς από τη Ρωσία. Μερικές χώρες εξαρτώνται κατά σχεδόν 100% από αυτό (Φινλανδία και Λετονία, η Βουλγαρία κατά 77%). Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει η Γερμανία που συνολικά κατανάλωσε 86,5 δισ. Εκ των οποίων τα 56 ήρθαν μέσω αγωγών από τη Ρωσία. Ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας ήταν η Ιταλία με περίπου 20 δισ. Τόνους. Για παράδειγμα ο αγωγός NORD STREAM 1 μετέφερε το 2020 59 δισ. κυβικά το χρόνο. O NORD STREAM 2 αν έμπαινε σε λειτουργία θα μπορούσε να μεταφέρει πάνω από 50 δισ. ετησίως.

Κάποιες άλλες χώρες δεν είχαν τέτοια εξάρτηση. Η Γαλλία για παράδειγμα λόγω της πυρηνικής ενέργειας εισήγαγε μόλις 2,6 δισ. κυβικά. Οι εκτός ΕΕ Βρετανοί που λεονταρίζουν ζητώντας άμεσο εμπάργκο απέναντι στη Ρωσία μόλις 4,5 δισ. κυβικά.

Τι μας δείχνουν όλα αυτά; Οτι τα 15 δισ. κυβικά του κυρίου Μπάιντεν δε μπορούν να λύσουν σε καμιά περίπτωση το πρόβλημα, το οποίο θα έχει τη μεγαλύτερη απήχησή του για την οικονομία της Γερμανίας, η οποία θα πρέπει άρον άρον να αλλάξει το ενεργειακό της μείγμα. Αυτή τη στιγμή δεν διαθέτει ούτε ένα τερματικό λιμάνι για την υποδοχή του LNG και όσο και αν βιαστεί για να κατασκευάσει τέτοια, αυτό δεν πρόκειται να γίνει ταχύτερα από 3 έως 5 χρόνια.

Τρομάζει λοιπόν ο Πούτιν με όλα αυτά; Ή απλώς θα έχει τώρα ένα λόγο να οξύνει και άλλο τους εκβιασμούς του απέναντι στους Ευρωπαίους. Μένει να φανεί από τις επόμενες κινήσεις του, μετά και τον εκβιασμό της τελευταίας εβδομάδας με την απαίτηση για πληρωμή σε ρούβλια.

Μια «βρώμικη» λύση

Και δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι μιλάμε για μια επένδυση σε μια μορφή ενέργειας, που θεωρείται «μεταβατική», στην πορεία για την επίτευξη του στόχου των μηδενικών ρύπων. Το LNG παραμένει ένα ορυκτό και ρυπογόνο καύσιμο, όσο και αν τώρα επιχειρείται να καθαγιαστεί, για χάρη της ευρω-ατλαντικής φιλίας και αλληλεγγύης. Ολα αυτά δείχνουν να έχουν ξεχαστεί προς το παρόν.

Ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, Πράσινος στην προέλευση απλώς μιλά με… ποσοστά. Υπόσχεται μείωση των ποσοστών εξάρτησης από τη Μόσχα μέσα στο χρόνο από το 55% στο 40% και ταχείες επενδύσεις για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του LNG. Μέχρι τότε ερευνά μαζί με τις μεγάλες ενεργειακές εταιρίες της Γερμανίας βιαστικές λύσεις, όπως τα πλωτά terminals για να μπορέσει να αξιοποιήσει το «δώρο» των ΗΠΑ. Το πόσο θα κοστίσουν όλα αυτά στους Ευρωπαίους καταναλωτές θα το μάθουν προσεχώς. Οταν θα ακούν παράλληλα ότι η ΕΕ δεν πέτυχε τους στόχους της κλιματικής μετάβασης, γιατί έπρεπε να επενδύσει και στο υγροποιημένο φυσικό αέριο των ΗΠΑ. Μένει να δούμε τι στόχοι θα μπουν μετά το 2030…

Ειδήσεις σήμερα

Οι μπίζνες του πολέμου: Ενέργεια και άμυνα made in USA αποφασίζει η Ε.Ε.

Κατά του άμεσου εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο η πλειοψηφία των Γερμανών

Απειλείται εκ των έσω ο Πούτιν ή αυτό είναι ένας ευσεβής πόθος των Δυτικών;

Έρχεται παγκόσμια επισιτιστική κρίση με κοινωνικές εκρήξεις σε πολλές χώρες, ίσως και στην Τουρκία

Πηγή: politicus.gr