Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ψηφιοποίηση δημοσίων υπηρεσιών προχωράει με εξαιρετικά ταχείς ρυθμούς. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης δικαίως έχει αποσπάσει τα εύσημα του συνόλου των πολιτών ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση.

Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, ένα σημαντικό ζήτημα. Κατά πόσον εφαρμόζεται στην πραγματικότητα η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών προς τους πολίτες από τους ίδιους τους φορείς του κράτους. Γιατί, όπως γνωρίζουμε, στην Ελλάδα τις περισσότερες φορές δεν αρκεί να νομοθετείται ή να ανακοινώνεται επίσημα κάποια αλλαγή στη λειτουργία των γραναζιών της γραφειοκρατίας. Αρκετές υπηρεσίες και υπάλληλοι συνεχίζουν να λειτουργούν με βάση τα όσα ίσχυαν πριν από πολλές δεκαετίες.

ΑΣ δούμε, λοιπόν, μια απλή υποθετικά περίπτωση εξυπηρέτηση πολίτη. Και, καθώς πρόκειται για προσωπική εμπειρία, θα σας περιγράψω πώς η ηλεκτρονικοποίηση των υπηρεσιών υπάρχει μόνο στα… χαρτιά.

ΕΧΕΙ ανακοινωθεί επίσημα από το υπουργείο Εργασίας και τον ΕΦΚΑ πως «η μεταβίβαση σύνταξης λόγω θανάτου» γίνεται πλέον με μια απλή ηλεκτρονική αίτηση με τους κωδικούς Taxisnet. Ελα, όμως, που αυτό είναι ένα απλό παραμύθι.

ΟΙ κατά τ’ άλλα εξυπηρετικότατοι υπάλληλοι ασφαλιστικού ταμείου (γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν ενοποιηθεί, ο ΕΦΚΑ αποτελεί μόνο μια «ομπρέλα») με ενημέρωσαν ότι απαιτείται η κατάθεση μιας σειράς εγγράφων, τα περισσότερα από τα οποία διαθέτει ήδη το κράτος! Στην ουσία πρόκειται για κατάφωρη παράβαση ψηφισμένου νόμου ο οποίος προβλέπει πως μια υπηρεσία δεν ζητάει από τον πολίτη έγγραφο άλλης υπηρεσίας, καθώς είναι υποχρεωμένος ο φορέας να ανατρέξει και να τα βρει.

ΚΙ όμως, αυτό δεν ισχύει. Το ασφαλιστικό ταμείο, λοιπόν, ζητάει από τη σύζυγο θανόντος τη ληξιαρχική πράξη θανάτου (την οποία έχει εκδώσει το ίδιο το κράτος), πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης (το οποίο εκδίδει ο δήμος, δηλαδή το κράτος), τελευταίο εκκαθαριστικό εφορίας (εννοείται πως το εκδίδει το κράτος, ακατανόητο όμως για ποιο λόγο χρειάζεται), μια υπεύθυνη δήλωση ότι δεν συνταξιοδοτείται (λες και το κράτος δεν το γνωρίζει μέσω του ΕΦΚΑ και της ΗΔΙΚΑ), ληξιαρχική πράξη γάμου (άλλο ένα κρατικό πιστοποιητικό), φωτοτυπία αστυνομικής ταυτότητας και ΙΒΑΝ (ίσως τα μόνα λογικά έγγραφα που ζητάνε, αλλά προφανώς και θα μπορούσαν να κατατεθούν ψηφιακά).

Η φάρσα, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Αντιθέτως, μόλις τώρα ξεκινάει. Ολα αυτά τα έγγραφα, μαζί με μια τυπωμένη (!) «ηλεκτρονική αίτηση μεταβίβασης σύνταξης λόγω θανάτου», θα πρέπει να αποσταλούν με φάκελο τόσο στον κύριο όσο και στον επικουρικό τομέα ασφάλισης.

Ο γραφειοκρατικός παραλογισμός στο μεγαλείο του. Ποιος ο λόγος να κάνει κανείς ηλεκτρονική αίτηση στον ΕΦΚΑ αν απαιτείται να την τυπώσει και να τη στείλει στον… ΕΦΚΑ; Ποιος ο λόγος να τρέχει να μαζέψει ο πολίτης ένα σωρό κρατικά έγγραφα τα οποία ούτως ή άλλως διαθέτει το κράτος, για να τα παραδώσει στο… κράτος; Ποιος ο λόγος να «διαφημίζεται» ότι η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται με μια απλή ηλεκτρονική αίτηση, όταν δεν έχει αλλάξει τίποτα απ’ όσα γίνονταν εδώ και δεκαετίες;

ΜΠΟΡΕΙ να φταίει το ότι δεν έχει ηλεκτρονικοποιηθεί πλήρως η διαδικασία. Μπορεί να φταίνε οι υπηρεσίες. Αδιάφορο, όμως, είναι αυτό για τον κάθε πολίτη. Ο κ. Πιερρακάκης, ο κ. Χατζηδάκης και η κυβέρνηση πρέπει να καταπολεμήσουν τη γραφειοκρατία στην πραγματικότητα και όχι στα… λόγια.

 

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση