Η πολιτική κρίση στην Ιταλία άνοιξε και πάλι τον ασκό του Αιόλου στις ευρωπαϊκές αγορές, καθώς το ενδεχόμενο σύγκρουσης μιας νέας κυβέρνησης στη Ρώμη με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο δημιουργεί αβεβαιότητα για το μέλλον της ιταλικής οικονομίας αλλά και για την πολιτική και οικονομική συνοχή της ευρωζώνης.

• Οι επενδυτές προχώρησαν σε μαζικές πωλήσεις κρατικών ομολόγων της Ιταλίας, αλλά και της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας, με αποτέλεσμα οι τιμές των ομολόγων να πέσουν και οι αποδόσεις τους (επιτόκια) να ανέβουν. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι το κόστος δανεισμού των κυβερνήσεων με έκδοση νέων ομολόγων αυξάνεται. Η απόδοση του ιταλικού ομολόγου 10ετούς διάρκειας ανέβηκε στο 3,18%, του ισπανικού στο 1,607%, του Πορτογαλικού στο 2,172% και του ελληνικού στο 4,77%.
• Το αυξημένο κόστος δανεισμού επηρεάζει αρνητικά το σχεδιασμό της ελληνικής κυβέρνησης να αρχίσει να δανείζεται από την αγορά, με έκδοση νέων ομολόγων, μετά τη λήξη του μνημονίου και του προγράμματος δανεισμού από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) τον Αύγουστο.
• Η αναταραχή στην ευρωζώνη αποτελεί έναν παράγοντα που πιέζει τους δανειστές της Ελλάδας να κλείσουν το ταχύτερο  τις συζητήσεις για το καθεστώς της μεταμνημονιακής εποχής και για την ελάφρυνση του χρέους, προκειμένου να μην υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα την ώρα που εξελίσσεται η ιταλική κρίση.
• Υπάρχει το ενδεχόμενο η γερμανική κυβέρνηση, που είναι ήδη η πιο σκληρή στο θέμα του ελληνικού χρέους, να παραμείνει άκαμπτη, επηρεαζόμενη από την συντηρητική πτέρυγα η οποία δεν θέλει να δημιουργήσει ευνοϊκά προηγούμενα τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση για διεκδικήσεις και από την Ιταλία.
• Η κρίση στην Ιταλία αναδεικνύει την ανάγκη θεσμικών παρεμβάσεων και μηχανισμών για τη στήριξη των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι χώρες της Ευρωζώνης συζητούν τέτοιες προτάσεις (όπως η ευρωπαϊκή εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων, ο κοινός προϋπολογισμός για επενδύσεις, η αμοιβαιοποίηση χρέους με ευρωομόλογα), αλλά η Γερμανία η οποία δεν θέλει να «πληρώνει το λογαριασμό» δεν αποκλείεται να γίνει ακόμα πιο αρνητική στις προτάσεις αυτές, τις οποίες έχει καταθέσει η Γαλλία.
• Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο ESM διαθέτουν μηχανισμούς για στήριξη της Ιταλίας και για αγορά των ομολόγων της, προκειμένου να εκτονώσουν τις πιέσεις. Ωστόσο, για να γίνει κάτι τέτοιο θα χρειαστεί η Ιταλία να ζητήσει βοήθεια και να υπογράψει ένα μνημόνιο, κάτι που πολιτικά μοιάζει αδύνατον με τα σημερινά δεδομένα.
• Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ανέρχεται σε 2,3 τρισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 132% του ΑΕΠ.