Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ποιος νοιάζεται για τη ΛΑΡΚΟ, την ιστορική μεταλλουργία με τα τεράστια, αν και απαξιωμένα περιουσιακά στοιχεία σε τέσσερις νομούς της χώρας, εκτός από τους ίδιους τους 1060 υπό απόλυση εργαζομένους της και τις οικογένειές τους; Πολλοί περισσότεροι από όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Θεωρητικά, θα μπορούσε να ενδιαφέρεται ακόμη και ο πολύς Ελον Μασκ της Tesla, που εδώ και καιρό έχει βγει στο κυνήγι της εξασφάλισης ομαλής παροχής πρώτων υλών για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητά του, πρώτα απ’ όλα νικελίου που είναι απαραίτητο για τις μπαταρίες του. Με δεδομένο ότι η αγορά της Ρωσίας, που είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς του πολύτιμου μετάλλου, έχει κλείσει, ο Μασκ έχει κάνει ακριβές συμφωνίες στη Βραζιλία, στην Ινδονησία και αλλού για να δεσμεύσει ποσότητες νικελίου, του οποίου η ζήτηση- μαζί με άλλα πολύτιμα μεταλλεύματα που υπάρχουν σε σημαντικές και ανεκμετάλλευτές ποσότητες στα κοιτάσματα της ΛΑΡΚΟ- θα κορυφωθεί την προσεχή δεκαετία, μαζί και η τιμή του.

Αν όμως το ενδιαφέρον του Μασκ είναι μόνο σενάριο φαντασίας, το ενδιαφέρον των βουλευτών της ΝΔ που εκλέγονται στη Φθιώτιδα και άλλους τρεις νομούς που επηρεάζονται από τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ είναι ζωτικό. Είναι απόλυτα ιδιοτελές, είναι ζήτημα εκλογικής επιβίωσής τους στην αναμέτρηση που όλα δείχνουν πως θα γίνει μέχρι το φθινόπωρο. Τους κάρφωσε ορθά – κοφτά ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ στη χθεσινή οξεία αντιπαράθεση στη Βουλή για την τροπολογία για τη ΛΑΡΚΟ:  «Πού θα πάτε ειδικά εσείς της Φθιώτιδας, κ. Σταϊκούρα, Οικονόμου, Χειμάρα, Κοτρωνιά; Πού θα σταθείτε με το έγκλημα που κάνετε;» είπε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Κι επειδή τα παρατιθέμενα ονόματα των βουλευτών της ΝΔ δεν είναι τυχαία, με τους δυο κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης επικεφαλής, ο κ. Κουτσούμπας επεφύλαξε ένα ξεχωριστό καρφί για τον υπουργό Οικονομικών και εισηγητή της διάταξης για την άμεση απόλυση των 1060 εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ: «Οσους δούρειους ίππους και να φτιάξετε με τον στρατό του Σταϊκούρα, το κάστρο της ΛΑΡΚΟ δεν θα πέσει!», είπε ο γραμματέας του ΚΚΕ.

Παρά την ιστορική αισιοδοξία του ηγέτη του ΚΚΕ το κάστρο της ΛΑΡΚΟ θα πέσει, με την έννοια ότι την Παρασκευή, οπότε θα γίνει η εξ αναβολής δίκη κατά της διαδικασίας των ομαδικών απολύσεων, το δικαστήριο που εξετάζει τις προσφυγές των εργαζομένων, με νόμο του κράτους πλέον τη διάταξη για «ξαφνικό εργασιακό θάνατο» των 1060, πιθανότατα θα κλείσει την υπόθεση. Και ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, που στις εκλογές του 2019 πήρε σχεδόν 20.000 σταυρούς στον νομό, πρώτος και συγκεντρώνοντας τους μισούς από τους ψηφοφόρους της ΝΔ στη Φθιώτιδα, μπορεί να βάλει τον εκλογικό «στρατό» του να ισορροπήσει πάνω στη συνθήκη απελπισίας και προσδοκίας που διαμορφώνεται για τους 1060 εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, τις οικογένειές τους, τους άλλους 400 εργαλαβικούς εργαζόμενους και μικροεργολάβους και τους τουλάχιστον 2000 ακόμη εργαζόμενους και επαγγελματίες στην ευρύτερη περιοχή που εξαρτώνται άμεσα από τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ. Από Δευτέρα πιθανότατα οι εργαζόμενοι θα απολυθούν και θα περιμένουν αποζημιώσεις που κυμαίνονται από 10.000 στους νεότερους έως 50,000 στους παλιότερους, με σχεδόν 40 χρόνια δουλειάς στα ορυχεία και στα καμίνια της μεταλλουργίας. Αλλά, με εξαίρεση όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη ή είναι άνω των 55 ετών και αναγκαστούν να μπουν σε προσυνταξιοδοτικά προγράμματα απασχόλησης στην αυτοδιοίκηση κι αλλού για διάστημα μέχρι επτά ετών, οι υπόλοιποι, τουλάχιστον 800, θα επαναπροσληφθούν με συμβάσεις 1 ή 2 μηνών από τον ειδικό διαχειριστή και για διάστημα 5 μηνών. Αυτός είναι ο εκλογικός χρόνος της κυβέρνησης. Αυτός εκτιμάται πως είναι και ο χρόνος ολοκλήρωσης των διαγωνισμών πώλησης/εκμίσθωσης των περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ (από τον ειδικό διαχειριστή και το ΤΑΙΠΕΔ) που καρκινοβατούν εδώ και δυο χρόνια.

Αλλά αυτός είναι και ο χρόνος πολιτικής αιχμαλωσίας των 1060 εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ και αρκετών εκατοντάδων ακόμη πρωτίστως στον νομό Φθιώτιδας, όπου βρίσκεται η μεταλλουργία, δευτερευόντως στην Εύβοια και στη Βοιωτία όπου διαθέτει τα βασικά ορυχεία της. Με δέλεαρ την προσδοκία μόνιμης επαναπρόσληψης υπό έναν νέο ιδιοκτήτη που αργά ή γρήγορα θα προκύψει (οι διαγωνισμοί παίρνουν μια νέα σιωπηρή παράταση ενδεχομένως μέχρι τέλος Ιουλίου), οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους και αρκετές χιλιάδες πολίτες της περιοχής θα γίνουν τα θηράματα μιας άγριας ψηφοθηρίας από τους γαλάζιους βουλευτές. Αυτός είναι κι ο λόγος που ο υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας δεν δίστασε καθόλου να υπερασπίσει με ζήλο την τροπολογία εκβιασμού των εργαζόμενων και εξαπάτησης της δικαιοσύνης στη Βουλή. Κι είναι ειλικρινέστατος όταν λέει ότι θέλει ανοικτή και λειτουργούσα τη ΛΑΡΚΟ, τουλάχιστον στους κρίσιμους προεκλογικούς μήνες. Και το γεγονός ότι ήταν σχεδόν μόνος σε αυτή την υπεράσπιση εδώ και μήνες-  με χαρακτηριστικά σιωπηρούς τον βασικό ανταγωνιστή του στη Φθιώτιδα και δεύτερο σε σταυρούς (με 14.000) κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου και τους άλλους δυο γαλάζιους βουλευτές- είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα στον δρόμο προς τις κάλπες. Αλλωστε η ΛΑΡΚΟ, εκτός από καμίνι ανασφάλειας, εργατικών δυστυχημάτων και κακοδιαχείρισης, ήταν και θερμοκήπιο εκλογικής ψηφοθηρίας στα 40 και πλέον χρόνια της μετά Μποδοσάκη εποχής.

Η  ίδια η ΛΑΡΚΟ, πάντως, είναι βέβαιο ότι θα έχει δεύτερη ευκαιρία, αν και με ασαφείς όρους. Στους διαγωνισμούς πώλησης/εκμίσθωσης της μεταλλουργίας, των εγκαταστάσεων και των ορυχείων σε Λάρυμνα, Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά, Σέρβια κ.α., παρά της παλινωδίες και τις αμφίβολης νομιμότητας σιωπηρές παρατάσεις, το ενδιαφέρον της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ σε κοινοπραξία με την AD Holdings θεωρείται δεδομένο, ενώ τυπικά ενεργοί ενήμεροι για τις διεργασίες μένουν κι οι άλλοι δυο υποψήφιοι που έχουν περάσει στη Β’ Φάση (η Commodity & Mining Insight UK και η Μυτιληναίος, που ωστόσο έχει δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται). Στην πραγματικότητα, όταν είναι γνωστό ότι η ΛΑΡΚΟ έχει διαπιστωμένα αποθέματα νικελίου 2 εκατ τόνους, με την ετήσια παγκόσμια ζήτηση στους 400.000 τόνους φέτος και με εκτιμώμενη αύξηση στους 1,5 εκατ. τόνους τα επόμενα οκτώ χρόνια, ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι διεκδικεί ένα σχεδόν αδιάφορο βιομηχανικό «σαπάκι». Με τις σημερινές τιμές νικελίου το απόθεμα της ΛΑΡΚΟ ξεπερνά τα 50 δισ. δολάρια! Και το 1/10 αυτού του ιλιγγιώδους ποσού να είναι ρεαλιστικό, ποιος μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι δεν αξίζει τον κόπο μια επένδυση μερικών εκατομμυρίων;

Κόντρα για τη ΛΑΡΚΟ – Την απόσυρση της τροπολογίας ζητεί η αντιπολίτευση

ΛΑΡΚΟ: Η δικαστική νίκη των εργαζόμενων «τσαλακώνει» το κυβερνητικό σχέδιο

ΛΑΡΚΟ: Απονικελοποίηση εν μέσω απογείωσης των τιμών

 

 

Πηγή: politicus.gr