Από τη «Σκύλα» στη «Χάρυβδη» βρίσκονται το τελευταίο διάστημα οι δανειολήπτες.
Και ακροβατούν μεταξύ των distress funds, και των τιτλοποιημένων δανείων.
Ο νέος κίνδυνος για τους δανειολήπτες είναι ότι μπορεί το δάνειο τους να πωληθεί σε κάποιο από τα distress funds, εταιρείες δηλαδή που ψάχνουν ευκαιρίες να επενδύσουν στη «δυστυχία» των Ελλήνων δανειοληπτών.

Οι εταιρείες αυτές παζαρεύουν να εξαγοράσουν τα δάνεια των Ελλήνων ιδιωτών στο 5% έως 50% της αξίας τους, με σκοπό να εισπράξουν το 100% χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τις δικαστικές διαδικασίες, όπως οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί (μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες εδώ).

Ήδη, μάλιστα, ξένη εταιρεία που έχει εξαγοράσει δάνεια Ελλήνων ιδιωτών, αρνήθηκε να δεχθεί την αίτηση δανειολήπτη για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, υποστηρίζοντας ότι δεν δεσμεύεται από το ελληνικό Δίκαιο.

Επιπλέον χιλιάδες δανειολήπτες -δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι του Δημοσίου- διαπίστωσαν με καθυστέρηση ότι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είχε τιτλοποιήσει χωρίς προηγουμένως να τους ενημερώσει τα δάνεια τους.

Η "τιτλοποίηση" σημαίνει ότι η τράπεζα εκδίδει ένα ομόλογο (τίτλο) ο οποίος αντιστοιχεί στις απαιτήσεις που έχει η τράπεζα από τα δάνεια που έχει χορηγήσει. Με λίγα λόγια, οι δανειολήπτες, εφόσον τα δάνειά τους τιτλοποιηθούν, δεν χρωστάνε πια στην τράπεζα, αλλά στην εταιρεία που εξαγόρασε το ομόλογο που αντιστοιχεί στα δάνεια.

Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων

Στις 40.000 υπολογίζονται τα στεγαστικά και επισκευαστικά δάνεια που τιτλοποιήθηκαν από το 2006, χωρίς να ενημερωθούν οι δανειολήπτες.
Το έμαθαν όταν πήγαν στο ΤΠΔ και ζήτησαν να υπαχθούν σε κάποια ρύθμιση (επιμήκυνση, περίοδο χάριτος, καταβολή μόνο τόκων κλπ) ή ζήτησαν βεβαίωση για να καταθέσουν αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι το ΤΠΔ στα έγγραφα αιτήματα δανειοληπτών (που υποβλήθηκαν και μέσω του Συνήγορου του καταναλωτή) απάντησε ότι δεν ήταν υποχρεωμένο να τους ενημερώσει, επικαλούμενο σχετικό νόμο και αποφάσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (επί εποχής Γ. Αλογοσκούφη).

Θα κριθεί από το δικαστήριο

Σύμφωνα με απάντηση που έδωσε το ΤΠΔ στο Συνήγορο του Καταναλωτή (στις 8 Φεβρουαρίου 2013 με Αρ. Πρωτοκόλλου 24206), ύστερα από αίτημα που υπέβαλε δανειολήπτρια που θέλησε να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (Ν 3869/2010):
«Οι απαιτήσεις από το στεγαστικό δάνειο που χορήγησε το ΤΠΔ έχουν τιτλοποιηθεί, βάσει των διατάξεων του Ν.3453/2006 και των υπ΄ αριθμ. 2/38581/9004/20-7-2006 και 2/48545/0094/28-8-2006 αποφάσεων του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
»Με βάση τις παραπάνω ειδικές αυτές ρυθμίσεις δεν είναι απαραίτητη η συναίνεση του δανειολήπτη για να εκχωρηθούν, μεταβιβαστούν ή πωληθούν οι οφειλές του προς το ΤΠΔ».
Σύμφωνα με την απάντηση του ΤΠΔ η δανειολήπτρια μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο και το ΤΠΔ θα συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση που θα εκδοθεί.
Ωστόσο διευκρινίζει σχετικά με το νόμο Κατσέλη πως: «αιτήσεις που αφορούν τιτλοποιημένα δάνεια εξετάζονται κατά περίπτωση από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου παρακαταθηκών και Δανείων στο πλαίσιο της δυνατότητας αντικατάστασης ενός μικρού αριθμού ετησίως σύμφωνα με προκαθορισμένα οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια».

Δεν ρυθμίζονται τα τιτλοποιημένα δάνεια

Σε απάντηση προς την ΕΚΠΟΙΖΩ (αρ πρωτ 127555) το ΤΠΔ παραδέχεται ότι τα τιτλοποιημένα δάνεια δεν μπορούν να ρυθμιστούν, διότι έχουν μεταβιβασθεί.
Ας σημειωθεί ότι όλες οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε τιτλοποιήσεις δανείων -που τις χρησιμοποιούσαν ως εγγύηση για άντληση ρευστότητας- με τη διαφορά ότι οι εμπορικές τράπεζες ενημέρωναν εγγράφως τους πελάτες τους, ότι το δάνειο τους τιτλοποιήθηκε.

Για το θέμα της εξαγοράς των δανείων από ξένες εταιρείες έχει καταθέσει ερώτηση ο βουλευτής της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης (διαβάστε εδώ).

Προ κρίσης οι τράπεζες προχώρησαν σε μαζικές τιτλοποιήσεις δανείων. Τότε δεν υπήρχε πρόβλημα, αφού τα στεγαστικά δάνεια εξυπηρετούνταν κανονικά. Μετά το 2010 τα πράγματα «έσφιξαν». Και άρχισαν οι αντικαταστάσεις δανείων στα τιτλοποιημένα χαρτοφυλάκια. Δηλαδή έβγαζαν το δάνειο του Χ που ήταν σε καθυστέρηση και το αντικαθιστούσαν με το δάνειο του Α που ήταν ενήμερο.